Gisteren maar weer eens een stukje gereden. Niet heel veel, beetje in de buurt. De laatste rit was op 9 februari, richting Tilburg, om daar samen met een vriend een proefrit te maken op een K1600gt uit 2012. Veel meer dan over de snelweg van Utrecht naar Tilburg en terug was het niet, want de proefrit kon vooral niet al te lang duren.
Maar goed, door dat verrekte corona-virus moeten we alle sociale contacten mijden en thuis werken indien mogelijk. Ik voelde na vier dagen binnenzitten als een zombie. Gewoon even een stukje rijden voor wat frisse lucht. Frisse lucht wilde ik hebben en die kreeg ik ook, heel fris. Ik had eigenlijk even een route moeten maken, want veel meer dan een aaneenschakel van boring N-wegen was het niet. Ik had wel via de Meije kunnen rijden of langs de Kromme Mijdrecht, maar ik had even geen zin in die twee smalle onoverzichtelijke stukken. Het waaide harder dan verwacht en het was ook kouder dan buienradar aangaf. Echt lekker vond ik het niet. Geen zon en met slechts 9 graden reed ik onverduidelijk in het verkeerde deel van Nederland. Brabant en Limburg, daar moest je zijn voor temperaturen van rond de 15.
De route die ik eigenlijk had willen rijden zou richting Tempel en Boskoop zijn gegaan. Dan richting Alpen a/d Rijn en via Ter Aar en Papenveer naar Uithoorn, om langs de Nes verder te rijden, maar ik wist gewoon niet meer uit mijn hoofd hoe die route in elkaar zat. Het wordt toch eens tijd om een paar kant-en-klare routes voor in de buurt in de navigatie te zetten. Het rondje was net geen 75km en vrij eentonig. Vooral het stuk tussen Nieuwkoop en Mijdrecht was dodelijk saai door de lange rechte stukken. Wat ik me nog wel kon herinneren waren de bochten daar bij Breukelen, vlak voordat je de snelweg opgaat.