Ik reed al een tijdje rond met een Shark Evoline-3. Dat is een systeemhelm waarbij je het kin-stuk kan opklappen zodat je een jet-helm hebt. Sinds vorig jaar kreeg ik eigenlijk steeds meer last van deze helm. Hij zat niet echt lekker meer. De pasvorm was nog wel goed, al is de helm inmiddels zo’n 4 jaar oud. Vooral mij voorhoofd protesteert bij langere ritten – dat was ook duidelijk te zien. Als ik de helm afzet is er duidelijk een drukpunt zichtbaar. Vorig jaar tijdens de Vogezen-tour had ik zowel mijn Shark als mijn oude Shoei bij me. De Shoei (MultiTec) was uitgerust met pinlock al wat die niet meer helemaal 100% en door de whisper-kit zeer geluidsarm. Ik merkte toen pas op dat die oude helm verdomd lekker zat – en dat ding was toen zeker 10 jaar oud. Tijd voor een nieuwe helm.
Woensdag, 29 mei 2019
Ronde Venen
Woensdag was een prachtige dag. Mijn werkzaamheden waren tegen de middag afgerond en ik kon een stuk gaan rijden. Ik had geen zin om een route te fabriceren en ben maar gewoon wat gaan rijden. Ik wilde ook even langs Goedhart Motoren rijden om een nieuwe helm te gaan passen. Na een rondje gelopen te hebben, het is boven helemaal vernieuwd, begon ik met passen. De maat van de helmen die ik tot nu toe heb gehad is XS waardoor ik Schubert eigenlijk al links kon laten liggen. De laatste keer dat ik een Schubert wilde proberen hadden ze mijn maat niet – althans – kleiner werd niet gefabriceerd. Verder naar HJC en Nolan – die zaten eigenlijk niet lekker en zo kwam ik toch weer uit bij Shoei, een Neotec II. Da’s eigenlijk een Multitec maar dan een paar generaties nieuwer. Aangezien ik de SyncroTec en de MultiTec beide heb gehad was het bijna logisch dat ik weer bij Shoei zou uitkomen.
Van de Neotec II zijn er drie uitvoeringen. De gewone saaie met een matte of glanzende kleur. De Splicer met wat strepen over de breedte, waarover volgens mij niet heel erg lang is nagedacht en dan nog de Excursion. Ook met wat streepjes maar in de lengte. Bij deze streepjes kan je zowaar nog over “design” spreken. Deze uitvoering is in drie kleurvarianten te verkrijgen namelijk: grijs met een rode streep, wit met een rode streep en fluo-geel met een fluo-gele streep. Alle drie erg mooi. Zou mijn keus gaan, naar wat het best bij mijn motor en pak zou staan, dan zou ik beslist de Excusion TC-5 nemen, de grijze. Maar ik ga voor de zichtbaarheid, de TC-3. Gelukkig is de fluo Excursion geen fluo-gele bowlingbal waarmee je sommige wel eens ziet rijden. Dan zien ze je gegarandeerd 5 kilometer verderop, maar toch. Dat vind ik net te veel van het goede. Bij de TC-3 is het geel aan de voorkant subtiel aanwezig, terwijl de achterkant rijkelijk is voorzien voor het fluoriderende goedje. Laten ze die nou net niet hebben. En volgens het meiske-van-de-helmen-afdeling gaat de voorraad van Shoei-helmen voorlopig ook niet aangevuld worden omdat ze leveringsproblemen hebben. “Ja, ze verkopen te veel”. Ik had bij Goedhart verder niets te zoeken en ging weer op pad, om het rondje van circa 80 kilometer af te maken.
Shoei Neotec II – Excursion
Shoei Neotec II – Splicer
Vrijdag, 31 mei 2019
Een geplande vrije dag – die moeten we benutten. Ik wilde even langs Motozoom, om te kijken of ze daar misschien de helm hadden. Als ik daar was kon ik gelijk even de achterband verder op spanning brengen. Die stond op 2.8 bar en dat is te weinig. Daar aangekomen stalde ik de fiets voor de luchtslag. Ik kan de banden thuis ook oppompen met een fiets/motorpomp, maar die van Motozoom is makkelijker in gebruik en het metertje is veel nauwkeuriger dan de drukmeter die op die gare Aldi-pomp zit. Dopje eraf… Klem van de slag erop… Dinges inknijpen en kijken op de board-pc van de K en op het drukmetertje van de pomp of er iets gebeurt. Uhm?! 2.7bar.., 2.6bar… GVD?! Snap ik dat ding niet of snapt dat ding mij niet. Ik wil me niet laten kennen dus hup, nog een keer de klem op het ventiel, dinges inknijpen en 2.5bar ??? *zucht* Dan toch maar even naar binnen. Volgens mijn kwam the-man-himself me te hulp. “Kijken wat ie doet”. “Mmm”, denk ik, “Dat deed ik ook” maar nu deed de slang “pffffff” in plaats van “tssssss” en binnen no-time stond de achterband op de gewenste 2.9bar – en een beetje. Nu de bandjes weer op spanning waren kon ik naar de bovenste verdieping maar ook hier geen Shoei, althans – geen NeoTec II. Jammer. Verder met de rit. Gewoon lekker rijden richting Barneveld – ik ben grote fan geworden van die wegen daar. Na Barneveld over de Veluwe rijden, richting mijn BMW-vrienden in Elst. En weer terug via de dijkjes. Goed voor een kleine 240 kilometer.
Zaterdag, 1 juni 2019
Rit naar Molenaar
Rond een uur of half drie vond ik dat er genoeg gedaan was in huis. Tijd voor een klein ritje richting de BMW-vrienden in IJsselstein. Ik parkeerde de motor bij de Japanse tak. De Duitse tak heeft alleen hoofdbescherming van Schubert. Daar ga ik niet slagen. Buiten is het behoorlijk warm. Boven mij Molenaar Motors staat de airco aan en is het lekker koel. Ik kon eerst geeneens een Shoei vinden maar ontdekte dat ik bij het verkeerde schap stond te kijken. Verder waren er nog heel veel in doos. Zelfs eentje in mijn maat maar niet de uitvoering die ik wilde hebben. Het meiske-van-de-helmen-afdeling vertelde me wat ik al wist. “Nou, doe er maar eentje voor me bestellen of reserveren en bel me”. Geregeld, voor nu… – want ik ga over een maand frequent bellen of ze al wat weten.