5 mei 2020 – Bevrijdingsdag in corona-tijd. Hoe doe je dat? Nou, gewoon op de motor. Al sinds het start van de lockdown is het achterlijk goed weer. Zal je net zien.. Mogen we weer naar buiten straks.., komt het met bakken uit de hemel.
Ik had een lekkere lange route gemaakt – weinig foto’s dit keer, maar wel een mooie route die je langs hele mooie stukken leidt. Om te beginnen pak ik een stuk snelweg tot Vianen, om naar de zuidkant van de Lek te rijden. Feest is het op de Lekdijk. Mooie vergezichten door de helder blauwe lucht, een windje en hier een daar wat wolken. Nederlandser kan het bijna niet.
Omdat ik richting ‘s-Hertogenbosch wil blijf ik niet te lang plakken op de Lekdijk. Bij Ameide duik ik via het Merwedekanaal naar het zuiden. Bij Schelluinen pak ik een klein stukje van de A27 om over de Waal te komen. Aan de andere kant stuur ik over de N322 naar de Afgedamde Maas om daarna via de het pontje over de Bergsche Maas weer verder richting het zuiden te rijden.
De route gaat via de Loonse- en Drunense Duinen, met een wijde boog om ‘s-Hertogenbosch heen. Het stuk dat ik had uitgezet tussen Vlijmen en Schijndel was werkelijk fantastisch. Uiteindelijk rijd ik aan de oostkant van de stad weer tegen de Maas aan. Het is op dit gedeelte van de Maasdijk best druk met wandelaars en fietsers. Met een rustig gangetje rijd ik over de dijk, terwijl ik geniet van de omgeving. Ik had hier eigenlijk een fotootje moeten maken, maar helaas was er nergens gelegenheid om de motor neer te zetten. Alle plekjes waren bezet.
Bij Oud-Empel besluit ik een ijsje te nemen. Er staat een bord zo op de weg geplaatst dat je bijna wel moet stoppen. Het was even makkelijker om een tientje uit mijn “pont-geld-portemonaie” te pakken, die zit standaard in de binnenzak van mijn pak. De telefoon met bankpas lag ergens onderin de topkoffer. Het wisselgeld was rijkelijk verzien van een verse laag alcohol 😀
Na het ijsje ging ik weer op weg richting de Waaldijk. Ik had een ander pontje gepland, die bij Brakel. Ik kon hier echter niet met cash of pin betalen. Tenminste – er stond iets op het bord dat je vooraf via een appje moest betalen. Eerst appje downloaden. Fijn ook je op dat moment bereik hebt anders sta je daar. De enige twee plekken om de Waal over te stekken, zonder natte voeten te krijgen, is of de A2 of de A27. Dat is best wel een eind om. Niet dat dat vervelend is, maar ik wilde de route volgen die ik zou mooi had uitgezet.
Via de Diefdijk en Lekdijk rijd ik weer naar Vianen om daar de A27 weer te pakken om en relaxed op de cruise weer naar huis te rijden. Persoonlijk ben ik zeer tevreden over de route die ik in elkaar heb gezet. Het was een aaneenschakeling van mooie stukken. Het enige stuk waar ik achteraf minder van was gecharmeerd was het stuk tussen de A59 (Nuland) en de Maas (Maren-Kessel). Dat was een lang recht stuk. Misschien dat ik daar nog iets aan kan rommelen als ik de route opnieuw zou willen rijden.