De vooruitzichten voor dit weekend waren zeer goed. Zonnig – soort van in ieder geval en weinig wind. Zondag zou het wat minder zijn, maar dan rij ik waarschijnlijk toch niet. Dan blijf ik thuis om naar Max te kijken, hoewel, ik zou ‘s ochtend natuurlijk een klein rondje kunnen rijden. Maandag staat er helemaal een topdag op de kaart maar ja.., dan moet ik werken.
Eerst maar een route maken. Aangezien mijn alarm het vorige week spontaan niet meer deed moest ik toch even langs de dealer, de dealer in Elst. Want IJsselstein is veel te dichtbij ;-). Maar dat alarm… Batterijtje leeg.., of erger? Ik had een paar weken geleden bij de AH al een CR2032 knoopcel gekocht voor de bandenspanningsmeter. Die zitten per twee en had er nog eentje van over dus. De zender van het alarm slikt alleen een CR1632 – die is echt veel kleiner en bij de AH hadden ze die niet.
Ik wilde niet in herhaling vallen – al valt dat in de omgeving van Utrecht/Gelderland niet mee. Eigenlijk zijn er best nog wel wegen waar ik niet ben geweest maar de vraag is of dat wel zulke fijne wegen zijn. Al mijn gereden tracks (en de meeste routes) staan in BaseCamp. Als je de tracks een beetje slim indeelt dan kan je per jaar of per maand zien waar je bent geweest. Dat is echt een van de voordelen van Garmin BaseCamp. Alle gereden tracks zijn opgesplitst in dagtrips Nederland, dagtrips buiten Nederland en vakanties. In ieder van deze zitten weer de jaartallen. Enige wat ik hoef te doen is klikken op het mapje waar de dagtrips van Nederland in zitten en ik zie zo waar ik nog niet heb gereden.
BaseCamp was een grote brij. Eigenlijk was alles wel vol op van die weggetjes na die alleen tevoorschijn komen als je ver inzoomt. Meestal van die kleine boeren weggetjes. Deze kunnen wel heel mooi zijn – laten we maar zien dan. Ik voeg het mapje “2019” toe aan BaseCamp en maar een nieuwe lijst om daar een route in te maken. Ik had eigenlijk wel zin in wat snelle wegen te pakken – inzoomen niet nodig. Eerst maar eens een punt op de Zuilense Ring zetten. Dan de N234. Dat is de afslag voor Maartensdijk. Deze weg is een tijdje afgesloten geweest. Een mooie provinciale weg in een bosrijke omgeving. Wel uitkijken voor de flitspaal! Halverwege deze weg kunnen dan wel richting Soesterberg om het Zeisterspoor te pakken. Het is hier altijd zo rustig dat ik het idee heb dat niet veel motorrijders deze weg kennen of als minderwaardig beschouwen terwijl het toch echt wel een mooi traject is. Nu ik had besloten om snelle wegen te pakken, lag het voor de hand om een van de wegen tussen Leusden en Otterloo te kiezen. Op veel plekken mag en kan je hier 80. Zeker op de N801 – dat is echt zo’n heerlijk stuk, maar het stuk wat daar voor komt, tussen Leusden en Barneveld (via Achterveld) is minstens zo mooi door alle leuke boerderijtjes.
Bij Otterloo was ik al een heel stuk in de buurt van Elst. De weg tussen Otterloo en snackbar de Pitstop, de N310. Deze weg is een jaar of 6 a 7 geleden voorzien van nieuw asfalt en loopt ook weer dwars door het bos. Nu nog een stuk naar Elst. Ik had al wel gezien dat er daar nog wel ruimte was voor alternatieven. Een klein stukje A50, direct eraf en dan via Homoet, of all places, recht naar beneden. Na het bezoek aan Simako wilde ik wel naar het land van Maas en Waal. Makkelijkst is via de snelweg. Klein stukje over de A15, een klein stukje over de A50. Moet kunnen toch? Enige is dat wanneer je daar bent je in Den Bosch uit komt of een pontje moet pakken om over de rivieren te komen en daar had ik nou niet zo heel veel zin in. Tussen Wamel en West Maas en Waal ligt de N323 en gaat we over de Waal terug naar het noorden. De route leid ik verder langs een groot deel van de Linge. Deze rivier stroom dwars door de Betuwe. Als alle fruitbomen in bloei staat is het echt buitengewoon mooi om daar over de dijken te rijden. Helaas is het nog iets te vroeg in het jaar.
Net voor Leerdam laat ik de route via de Diefdijk lopen. Dat is ook een mooie hoge dijk. Bij het Wiel van Bassa laat ik de route onderlangs lopen. In mijn herinnering moet dat een prachtige weg met een bomenrij aan weerszijde. Aan het eind van deze weg ligt de A2. De route is inmiddels 250km. Hierna een stukje van 10km over de A2 en dan via IJsselstein – Linschoten weer terug. Laten we dat maar eens gaan rijden.
Ik zet nog even de puntjes op de “i” en de route kan in het toestel worden geladen. Garmin aansluiten op de computer, route vanuit BaseCamp de navigatie in slepen en gaan. Toch? Ik controleer toch nog voor de zekerheid hoe de route in het toestel terecht is gekomen. Het is al weer een tijdje geleden dat ik echt een route voor de Garmin heb gemaakt. De route wordt inderdaad gevonden. Ik kies bij de reisplanner de route en ja hoor… Dat is dus niet de route die ik hed gemaakt. Hoe zat dat ook al weer. Nee. niet eerst naar het tweede “harde punt” rijden naar het eerste. Het eerste harde punt is namelijk waar je route start. Als je dat niet doet dan worden alle “zachte punten” tussen het geselecteerde harde punt overgeslagen. Opnieuw de route selecteren en het juiste waypoint aanklikken. Nu komt de route wel overeen.
Tijdens het rijden blijkt, dat de keuzes die ik heb gemaakt voor de route, zijn vruchten heeft afgeworpen. Ik word getrakteerd op mooi asfalt en prachtig uitzicht op de natuur. De route heeft niet al te veel drempels en lekker veel bochten en daar houden we van! Van Soesterberg tot eigenlijk aan Elst is het volop genieten. Veel bomen staan vol in bloei. De lente is nu echt aangebroken.
Bij Simako-BDM pak ik eerst even een koffie. Na de koffie moest ik even kijken of er iemand van de werkplaats vrij was. Het alarm deed het niet meer en niet dat ik garantie wil afdwingen – die is namelijk over twee weken voorbij – het moet wel gefikst worden. Matthijs van de werkplaats kwam me helpen. De batterij was niet het probleem. Het probleem was dat de zender en het alarm niet meer wisten dat ze bij elkaar hoorden. Die moest dus opnieuw worden ingeleerd. Dat duurde 5 seconden 😀 Niets aan de hand dus.
Ik was ook even nieuwsgierig naar het Wiel van Bassa. Wat is dat nou precies is. Gelukkig staat tegenwoordig alles op google. Gewoon googlen naar “wiki wiel van bassa” en je krijgt voorgeschoteld waar je om vraagt. Het betreft hier dus niet een een of andere visvijver – al is het dat nu wel – maar het is een kolkgat, ontstaan bij een breuk van de Diefdijk in 1573