Oke…,
Mijn maatje heeft dus zijn rijbewijs – maar nog geen motor. Ik had van hem al begrepen dat hij op een VFR1200 had gereden. Zowel op de cross-tourer als de F (de sport/tour uitvoering). De “F” had toch duidelijk de voorkeur en ik moet zeggen. Het is ook een hele mooie motor om te zien. Hij is vrij lang dus moet ook vooral niet op een R6 of iets dergelijks gaan zitten en dan blijven er inderdaad de wat grotere toerfietsen over.
Al een tijdje zat hij te dubben of er niet ook gereden moest worden op een FJR. Ik zie de FJR zelf als een zeer betrouwbare no-nonsens fiets. Een japanner en dus (?) degelijk. Voor zaterdag de 29ste hadden we afgesproken proef te gaan rijden op een FJR. De FJR die hij had gezien stond bij een motorzaak in Schijndel (Brabant). Een lekker stuk rijden dus.. Eerst daarheen over de snelweg, dan daar een flinke proefrit maken en dan op ons gemaakt binnendoor terug naar Utrecht.
“Je mag eigenlijk helemaal niet op deze motor rijden”
Om een FJR nog beter te leren kennen had hij via Motoshare.nl – ik had er echt nog nooit van gehoord – een FJR gehuurd. Motoshare is dus een motorverhuur-formule waarbij iemand zijn eigen motor kan verhuren. Schijnt verzekeringstechnisch allemaal goed geregeld te zijn. Maar goed. Eerst maar eens richting Schijndel.
Heen- en terugrit
Ik had de dag ervoor nog 3 prachtige routes gemaakt, nou ja eigenlijk twee want naar Schijndel deden we over de snelweg. Een route voor de proefrit van dik 80 kilometer en een terugrit van ongeveer 100. Dat moet de dag toch wel een goede invulling geven. Na een dik uur zijn we bij de motorzaak gekomen. Eerst even koffie, beetje rond gekeken. Grote winkel. Er stonden een aantal FJR’s en een tal van Pan European’s (Honda) waar hij toch ook wel gecharmeerd van bleek te zijn. De koffie was op en wilden nu toch wel even een proefrit gaan maken.
“Je mag eigenlijk helemaal niet op deze motor rijden”. Pardon ??? Ik stond aan de zij-lijn mee te luisteren en geloofde mijn oren niet. Ik denk, “Hoeze, hij mag eigenlijk helemaal niet op deze motor rijden?”. Ik zag het gezicht van mijn maatje van blij-we-gaan-een-proefrit-maken omslaan naar een soort van allesvernietigende onweersbui… Oke… Even ingrijpen…
IK: “Hoe bedoelt u?”, “Hij heeft zijn volle rijbewijs gehaald, niet het 25kw rijbewijs en we zijn hier ook op een gehuurde FJR naar toe gekomen. Wettelijk gezien mag hij gewoon rijden op die FJR. Kunt u dat even uitleggen dan?”.
MOTORZAAK (mompelend zonder op te kijken): “Nou, het is zoals ik het zeg…”
IK: “Hij mag van u niet op die fiets rijden, is dat het?”
MOTORZAAK: “Hij heeft geen ervaring met zware fietsen…”
IK: “???. Dus? Hij heeft op mijn GSA gereden en we zijn hier op een FJR…”
MOTORZAK: “Ja maar nu is het een fiets van mij…”
“Zooooo… dat rijdt lekker zeg!”
Met enig wantrouwen van de motorzak werd de FJR naar buiten gereden. Om zo’n moment ga je al niet lekker een proefrit maken, maar uiteindelijk waren we opweg. Het eerste stuk was zalig asfalt totdat we een afslag namen – daar lagen klinkertje. Nou ja, weet hij ook hoe dat rijdt. Het duurde even voor ik de koplampen van de FJR zag dus ik ben even gestopt. “What’s up?”. “Rij jij eens. Ik heb het gevoel dat er iets niet klopt..” Ik zette de K1600 dus even aan de kant en ging verder op de FJR. “Zooooo… dat rijdt lekker zeg!” Je zit echt lekker recht op. Ik vond het stuur wel iets aan de smalle kant – in ieder geval ten op zichten van de BMW. Het blok is heerlijk. Zit echt genoeg power in. Koppeling voelt goed en ondanks de kracht onderin is het zeker geen zenuwachtige machine. Als ik geen centen had gehad voor een BMW had het zeker een FJR geworden. Daar was ik na een paar honderd meter al achter. De FJR rijdt in mijn opinie vele malen beter dan de Kawasaki 1400 GTR. Na een paar weggetjes keer ik weer terug en meldt dat er helemaal niets meer aan de hand is en dat het een prima fiets is. Zadel is ook een soort van comfort zadel – zit heerlijk.
We gaan verder met het de proefrit maar na een kilometer of 10, als we een weg moeten over steken, staat de FJR naast. Er is iemand boos geloof ik “We gaan terug, hij kan de *piep* krijgen. Laten we lekker gaan rijden op de huurfiets”. Oke. Rechtstreeks terug dan maar naar de motorzak en gemeld dat “we er nog op terug komen”. Persoonlijk denk ik dat als de fiets goed is dan boeit het toch niet zoveel maar zoals altijd. Het land staat vol met FJR’en en als je niet normaal doet dan toch lekker niet.
Ik vertel de navigatie dat we het rondje nogmaals gaan doen en afgezien van het feit dat er behoorlijk wat rechte stukken in zitten hebben we echt genoten. Er zat prima asfalt tussen. Mooie natuur en wegen gezien. Enige wat een beetje schaars was waren de eettentje maar uiteindelijk toch nog eentje gevonden. En de lokatie was helemaal top. Ik denk ook dat het meer mooi weer echt druk is daar. Allebei een uitsmijter met was drinken besteld en dat beviel heel goed.
Lekker gegeten en niet al te duur. We bestellen nog een koffie na en genieten van de rust. Het is zo rustig dat je de bladeren hoort ritselen aan de bomen en de vogels hoort fluiten. Het is zelfs zo rustig dus die ene automobilist voor het gemak maar geen voorrang verleent en we bijna getuige worden van een ongeluk doordat er van recht toevallig ook een auto aankwam. Dat waren ook de enige twee auto’s die we in dat half uur hebben gezien. Maar… Als het warmer is loopt het hier voor met wandelaars en fietsers. Er zijn in de buurt veel MTB paden.
Na het de koffie gaan weer op pad en het verbaast me dat er zoveel mooie stukken tussen zitten. Ik heb de route een uit de losse pols gemaakt. Hier en daar wel even met streetview gekeken of er geen heel slecht asfalt lag en de weg toch een beetje door bosrijk gebied geloodst. De route is niet heel lang, kilometer of 80, maar is zeer bevredigend. Er is maar 1 echt stuk waarbij de vering op de proef wordt gesteld. Een stuk van een kilometer of 2 a 3 met klinkertjes. Het heeft zijn charme maar lekker rijdt het niet. Het rondje eindig weer bij de motorzak waar we zijn gestart. Inmiddels was het al best wel laat geworden. Gelukkig hadden we 3 opties om weer richting Utrecht te gaan. Via de snelweg maar dat is eigenlijk geen optie, helemaal binnendoor maar dat zou wel even duren en een route die voornamelijk provinciale wegen bevat. Gelukkig had ik er al een beetje rekening mee gehouden. Lekker binnendoor over 80 en 60 kilometerwegen is ook echt geen straf.
Het hoekje Den Bosch – Eindhoven – Helmond is zeker de moeite waard om nog een keer te bezoeken. Voor mij onbekend terrein. Omdat de rijeigenschappen van de K1600 ten opzichte van de GS/A erg prettig zijn op de snelweg, is het ook geen enkel probleem om eerst richting Den Bosch te rijden om daar eens lekker de omgeving te gaan verkennen. Waarschijnlijk zal ik het rondje dan uitbreiden richting het zuiden, richting de Belgische grens en om de oostkant van Eindhoven heen.