Het is weer weekend en stralend weer. Rutte heeft gezegd: “Blijf zoveel mogelijk binnen“. Ga ik niet doen. Ik moet er even uit met de motor. Niet zozeer om stoom af te blazen op de motor, meer om mijn hoofd leeg te maken – Thuiswerken is stress op het moment dat je ook nog voor docent, systeembeheerder en politieagent moet spelen. Motorrijden is therapie. Ik rij ook nog eens alleen en die anderhalve meter afstand houden is daarom niet heel erg ingewikkeld.
Motorrijden is therapie.
Zaterdag zou het “fris” zijn met een matig windje. Nu is fris relatief – Met een zonnetje en relatief weinig wind is het bij een voorspelde 12 graden echt niet koud, zeker niet met motorkleding aan. Zondag zou het warm worden, met een best wel stevige wind. Zaterdag leek mij de beste dag – allebei de dagen had ook gekund, maar er lagen thuis nog klusjes te wachten. Iets met een gordijnrail ophangen in de kamer van mijn zoon – die heeft zo rond het begin van de middag de zon vol op zijn kamer staan.
Enfin, tijd voor een route richting de Gelderse Vallei en Veluwe. Ik had een rondje van rond de 200km gemaakt. Het kon wel langer, maar ik had serieus moeite om wakker te worden, waardoor er van de dag weinig over bleef. De route neigde eerder naar “blokje om“, dan naar een dagtocht, maar goed, een blokje om blijft toch meestal ruim binnen de 100km voor mijn gevoel. Het mooie van de Gelderse Vallei vind ik altijd de lange wegen, met de nodige bochten, zonder dat je het “dorpje-in-dorpje-uit-gevoel” krijgt, wat in de westelijke helft van Nederland toch vaak het geval is. Op de meeste wegen is de snelheidslimiet ook nog eens 80km/u, wat zeker niet te langzaam is. Verder is de omgeving gewoon erg mooi.
Het eerste stuk maar over de snelweg en dan bij Odijk er af. Daarna via de N227 (Doorn – Amersfoort) kronkelend richting Barneveld, Ermelo, Uddel en weer terug richting Ede, Barneveld en Leersum. Omdat ik pas tegen enen op weg was, had ik een paar boterhammen en water ingepakt. Niet overbodig, want alle horeca en openbare gelegenheden zijn vanwege de corona-uitbraak dicht. Na een uur rijden vond ik het wel tijd om even ergens te stoppen, maar je raadt het al – alle bankjes die ik tegen kwam waren reeds bezet. Op de Stoutenburgerweg, bij de Barneveldse Beek (tussen Achterveld en Terschuur), is nog een bankje vrij. “Die is van mij!”. Op het bankje stond een mandje met narcissen erin. Heel erg “Pasen” wel.
