Ik had eerst als titel “Rondje Noord-Brabant” in gedachten, maar dan doet ik de provincie te kort. Het is eerder een “rondje om ‘s-Hertogenbosch en Utrecht”, maar dat is ook niet geheel correct. Lastig om goede click-bait titels te verzinnen, but who cares? Ik hou het maar bij “Rondje om ‘s-Hertogenbosch”. Ik had gisteren al even een route gemaakt die kant op. Het was echter te kort dag om dat nog te doen. De motor moest ook grondig gewassen worden en er moest een afspraak gedaan worden voor de 60.000km beurt – de “grote” grote beurt, een dure. Gisteren dus de motor gewassen en een afspraak gemaakt, “Je kan 12 augustus terecht”. Oke.. da’s over een maand. Als er veel gereden wordt zit ik bij wijze van spreken al weer op de 70.000 beurt. Maar goed, de afspraak staat.
Terug naar vandaag dan. De route heb ik in de nieuwe (beta-) routeplanner van tomtom bij elkaar geklikt. Het plannen van een route gaat inmiddels wel beter dan bij de huidige, maar er zijn wat nukkigheden. Maak je een leuke route met way-points en shaping-points, dan moet je niet ineens een way-point weggooien want dan kan je helemaal opnieuw beginnen… Echt debiel. Verder is het beheer van je routes ronduit ruk te noemen. Kurviger doet dat wel beter (en alles is beter dan MRA – wat een blaotzooi, persoonlijke mening ik weet het). Enfin – ik maak de route op plan.tomtom.com en exporteer de gpx richting basecamp. Daar maak ik er weer een route van, zodat die in mijn ingebouwde BMW navigatie kan. Het kan ook andersom, de route eerst maken in basecamp en daarna omzetten naar gpx en importeren in de tomtom. Ik heb alleen gemerkt dat de kaart en regeltjes enzo, van ome tom, beter worden bijgehouden dan de kaart van garmin. Helemaal als het gaat om tijdelijke afsluitingen en realtime file-info. Bij West-Maas (Waalbandijk) wil de garmin mij over het fietspad sturen – Mijn vermoeden is dat die kloteklappers daar in Den Haag, bord “C11” hebben vervangen voor bord “G12a”. Want ja – als het een fietspad is, dan mag je er als motorrijder niet komen (ook niet als automobilist, maar dat geheel terzijde). Het effect van “C11” of “G12a” blijft hetzelfde voor “ons motorrijders”.
De bij elkaar geklikte route is overigens zeer fraai. Mooie slingerwegen, afgewisseld met wat provinciaal. Beetje bos, watertje links of rechts. Zat stadjes waar je wat kan drinken en zowaar een mooi vergezicht net boven Rhenen. Een klein deel van de route had ik al eens gereden (iets met de drukte rond Rhenen vermijden). Ik ga deze route beter bekijken om te zien of die nog mooier kan. Enige opmerking voor betekenis is dat het pontje Lith-Alpen niet ging. Ik weet niet over het uit vaart is genomen, maar ik vermoed dat het niet geheel van tijdelijke aard is aangezien er een groepje fietser ook gebruik wilde maken van het pontje en klaagden dat deze “de vorige keer” ook niet ging.. Nu weet ik niet of dit een zogenaamd “zondag-dingetje” is, maar dat boeit niet want een paar kilometer verderop is ook een pontje (Alpen-Oijen) en die gaat wel.. Geen vervelende stukje om te rijden – prima asfalt 😀
De highlights dan maar even. Het stukje langs de Linge, vanaf Gerlicum, blijft gewoon erg mooi. Net voor Asperen sla ik af richting Herwijnen (langs het Geofort) en ook daar is het asfalt weer heerlijk. Slingert niet maar gewoon lekker cruizen. Daarna even uitwaaien op de N830 tot aan de snelweg. Eventjes de snelweg op om aan de andere kant van de Waal te raken – iets harder uitwaaien 😉 Dan gelijk weer wat provinciaal richting de Afgedamde Maas. Daarna volgen wat landweggetjes. Af en toe een drempel, dat dan weer wel, maar de omgeving maakt een hoop goed. En dan zijn we eindelijk aan de zuidkant van de A59. Dat stuk tot aan Boxtel is zeer de moeite waard. Er zit daar wel ergens een flink stuk met van die klote klinkertjes – moet je even maar even voor lief nemen, want tussen Boxtel en Schijndel ligt een stuk asfalt… Daar worden ze in Assen jaloers van! Je zou dat stuk zo 10 keer op een neer kunnen doen. Dan sla ik van het pontje tot aan West-Maar even over.. Prima om te rijden, maar tussen Boven-Leeuwen en West-Maas hebben ze lopen husselen met verkeersborden (denk ik). Eenmaal de Waal over (lekker stukkie 100 over de Prins Willem-Alexanderbrug (moet dat ding niet inmiddels Koning Willem-Alexanderbrug heten?) is het eigenlijk weer feest tot aan het eind van de route. Klein stukje Rhenen en Veenendaal valt nauwelijks te ontlopen – “het moet maar”.
Dan moet op een zeker moment ook de honger worden gestild. Nu weet ik dat er bij Ochten een tentje zit met een voor- en achteringang. Als je echt wil gaat zitten dan kies je de achteringang, wat naar het terras leidt of je drukt voor op de bel en vraagt om een ijsje (en daarna om een colaatje en een broodje kro want het loket is alleen voor ijs – cola en een broodje kro moet ik binnen halen, maar ja – da’s stom dus als het niet al te druk is doen ze daar niet zo moeilijk over). Tevens weet ik dat ze hier “softijs-met-chocodip” hebben. Niet van die achterlijke hagelslag-plak-korrels of andere zooi, nee gewoon het ijs in gesmolten chocolade dopen. “Heaven” – als het je ding is dan..
|
|
|
